"Morderstwo to nic trudnego"

Tytuł: Morderstwo to nic trudnego
Autor:Agatha Christie
Liczba stron:185
Rok wydania: 1939
Ocena: 3/6

Czy aby morderstwo to nic trudnego? Czy bez wahania można odebrać człowiekowi życie? Te pytania zadajemy sobie, a raczej powinniśmy zadać sobie, w trakcie czytania "Morderstwo to nic trudnego".

W pierwszym rozdziale poznajemy głównego bohatera- Luke'a, który w trakcie podróży pociągiem poznaje miłą staruszkę. Gadatliwa i wścibska kobieta wyznaje Fitzwilliamowi, że w ostatnim czasie doszło do wielu morderstw na niewinnych ludziach i po pewnym czasie odkryła kto jest winowajcą i teraz chce złożyć donos na policję. Niestety, zostaje potrącona przez samochód. Dziwny zbieg okoliczności, prawda?  Luke postanawia zabawić się w detektywa i odkryć, kto jest mordercą. Muszę przyznać, że jest to dosyć odważne posunięcie takie samodzielne dokonanie śledztwa jest niezwykłym wyczynem, zwłaszcza, że na pozór niewinne osoby mogą stać się dla nas zagrożeniem.

"Bardzo łatwo jest zabić człowieka... pod warunkiem, że nikt pana o to nie podejrzewa. A ten morderca jest ostatnią osobą, którą ktokolwiek mógłby podejrzewać"

Mimo, że jestem fanką twórczości Agathy Christie, z przykrością stwierdzam, że książka nie przypadła mi do gustu. Brakowało mi w niej ciekawej akcji i historii mrożących krew w żyłach. W pozostałych kryminałach Agathy Christie czytelnik jest zmuszony do przeprowadzenia dochodzenia na własną rękę, natomiast tu niektóre momenty po prostu nudziły. Brakowało w nich koloru. W całej książce tak naprawdę poznajemy historię oraz domniemaną śmierć kilku bohaterów. To właśnie wokół nich obraca się akcja i śledztwo. Każdy dobry kryminał ma to do siebie, że szczególnie pod koniec rozdziału akcja wbija w fotel i zmusza do przeczytania kolejnego rozdziału. W tej książce natomiast tak nie było. Owszem- byłam ciekawa i nie mogłam się doczekać, żeby poznać tożsamość zabójcy, natomiast książka nie wciągnęła mnie na tyle, żebym nie mogła się od niej oderwać. Akcja tylko częściowo mnie pochłonęła, ponieważ (przynajmniej w moim wypadku) koniec kryminału był dosyć przewidywalny.

Może teraz zajmę się plusami. Przecież książka nie była znowu taka tragiczna! .Pozytywnie zaskoczyła mnie wielowątkowość- oprócz zagadki kryminalnej, mamy do czynienia z miłością głównych bohaterów. Fabuła jest klarowna, a język prosty i zrozumiały. Jestem pewna, że nikt nie będzie miał problemu z odbiorem treści.

Książkę polecam fanom Agathy Christie. Może nie jest to najlpeszy kryminał tej pisarki, ale dla zabicia czasu warto po niego sięgnąć, choć myślę, że po przeczytaniu wielu dobrych kryminałów (wliczając w to dzieła pani Christie) odrobinę się zawiedziecie. Książki nie polecam osobom, które rozpoczynają swoją przygodę z kryminałami. Myślę, że po przeczytaniu "Morderstwo to nic tudnego" zniechęcicie się do tego gatunku, a nie o to tu chodzi. Zdecydowanie bardziej polecam Wam książkę "I nie było już nikogo" tej samej autorki ( recenzja tej ksiązki pojawiła się u mnie na blogu)

________________________________

 

Jesteście kochani! Zostawiacie mi mnóstwo szczerych komentarzy, prawicie komplementy, czytacie moje posty i często mnie odwiedzacie. Jestem Wam za to ogromnie wdzięczna. Miałam już wiele blogów, ale po raz pierwszy mam tak wspaniałych czytelników.  Jeszcze raz dziękuję i równocześnie przepraszam, że dosyć rzadko komentuję Wasze blogi ( niestety wszystko przez szkolne obowiązki). Mam nadzieję, że nie macie mi tego za złe i nadal lubicie przebywać na moim blogu ;) Przesyłam buziaki i ogromne przytulaski.

PS. Jutro do Was zajrzę ;). Dziś nie starczy mi czasu.