"Kłamczucha"

Tytuł: Kłamczucha
Autor: Małgorzata Musierowicz
Liczba stron:220
Rok wydania: 2005
Ocena: 6/6

Jako wierna fanka twórczości Małgorzaty Musierowicz i miłośniczka "Jeżycjady" musiałam wypożyczyć "Kłamczuchę". To był mój obowiązek. Na samym początku książki poznajemy Anielę- tytułową Kłamczuchę. Nastolatka nie wyróżniała się niczym spośród dziewczyn w jej wieku. Brunetka o czarnych jak węgiel oczach mieszkała w Łebie, gdzie rozpoczęła się akcja książki. Dziewczyna zupełnie przypadkowo poznała uroczego i przystojnego Pawełka i zakochała się w nim. Pech chciał, że chłopak mieszkał w Poznaniu. Żeby móc ponownie zobaczyć ukochanego, Anielka zapisuje się do Liceum Poligraficznego w jego mieście i zamieszkuje u swojej rodziny, z którą przez najbliższe lata nie utrzymywała kontaktu. Mamert razem z żoną i dziećmi bardzo serdecznie przyjęli dziewczynę do swojego domu. Kowalikówna odpłaciła im się samymi kłamstwami, twierdząc, że jest zaniedbywana przez ojca i zmuszona do opiekowania się dziećmi. Żeby zarobić, dziewczyna szuka pracy. Przebiera się i wciela w rolę Franciszki Wyrobek i tak niemodnie i staroświecko ubrana maszeruje do domu pani Dąbek, by tam prosić o przyjęcie ją na stanowisko sprzątaczki. Los chciał, że Aniela trafiła do domu swojego Pawełka. W pełnej charakteryzacji, chłopak nie poznał dziewczyny, co Franciszka chciała wykorzystać w niecny sposób. Podjęła się ciężkiej jak dla nastolatki pracy i tym samym szpiegowała Pawełka. Okazało się, że chłopak jest niezłym ziółkiem i pisząc listy do Łeby, do Anielki, umawia się z Cesią i Danusią. Aniela postanowiła, że pod przebraniem Frani będzie miała oko na rozbrykanego chłopaka. Postanawia sprawdzić, czy uczucia Pawełka do prawdziwej Anieli nie wygasły, dzwoni do niego i umawia się z nim. Tak zaaferowana randką w kawiarni, strąca szklankę z colą, zmiata roztłuczone szkło i czerwona z nerwów, potargana ze zmiotką i szufelką wita chłopaka, który zamiast Anielki zobaczył swoją pomoc domową. Nastolatka jest na skraju rozpaczy. Postanawia rzucić swoją pracę i nigdy więcej nie zobaczyć swojego ukochanego. Niestety, żeby nie wyjść na jeszcze większą oszustkę, nasza Kłamczucha musi pracować do końca miesiąca. W domu Pawełka trwają przygotowania do przedstawienia Hamleta, a ponieważ zamiłowaniem Anielki jest właśnie aktorstwo, otrzymuje główną rolę w sztuce. W skrócie napiszę, że Pawełek nie jest wcale tak bezmyślny i w sprzątaczce rozpoznał swoją Anielę. Dziewczyna tak sfrustrowana "rozkwasiła mu nos".  Tak przedstawia się niecodzienna i zwariowana historia Kłamczuchy.

Aniela w liście do Pawełka: " Z dziewczynami się nie wdawać w dłuższe rozmowy, to podobno rakotwórcze. Na nogi ich nie patrzeć, bo to znów powoduje nieodwracalne zmiany w rogówce (oczy łzawią i ropieją)"

Już od pierwszych stron książka dosłownie mnie pochłonęła. Niezwykle urzekła mnie postać Anieli Kowalik, która faktycznie żyła tylko w kłamstwie, stąd jej przezwisko - kłamczucha. W Jeżycjadzie zawsze znajdzie się bohater, który mnie bawi. W "Kłamczusze" tą postacią była właśnie Aniela. Chcąc się zemścić na Pawełku za to, że nie jest jej wierny, prosi go o pomoc w wykonywaniu trudniejszych prac domowych. Każe mu m.in nosić ciężki dywan, myć wannę i to kilka razy! Oprócz interesującej osoby główniej bohaterki, poznajemy innych wartych uwagi postaci. Bardzo spodobał mi się ojciec dziewczyny, a w szczególności jego listy owiane nutką ironii i złości skierowanej do córki. Rolę przyjaznego i niezwykle sympatycznego profesora odegrał pan Dmuchawiec. Znalazła się też lekko zarozumiałą postać- Danusia. Jednak jej osoba ani trochę mnie nie denerwowała. Wręcz przeciwnie- jej bezradność momentami potrafiła rozbawić czytelnika.

"To on będzie sobie zajadał podany mu pod nos posiłek, słuchał kultualnie muzyki, a służąca ma w tym czasie szorować klozet?! O, poczekaj, złotko!"

 

Książka napisana jest tak jak pozostałe części "Jeżycjady" prostym językiem. Na pewno nikomu nie sprawi problemu, dokładne odebranie treści. Co jakiś czas w powieści znajdzie się ilustracja, która jest przerywnikiem w treści i która rozpoczyna nowy miesiąc w życiu Anieli. Ilustracje te zaprojektowane są przez samą autorkę książki, Małgorzatę Musierowicz. Muszę przyznać, że pisarka idealnie odzwierciedliła rolę Kłamczuchy, a także innych bohaterów, których znajdziemy na obrazkach. Powieść czytało się naprawdę szybko. Fabuła była lekka, w sam raz na wakacje. Książkę oczywiście polecam wszystkim- fanom "Jeżycjady", a także osobom, które chcą zrelaksować się w te letnie dni oraz tym, którzy chcą poprawić sobie humor, poznając przygodę Kłamczuchy.Mnie nastrój znacznie się polepszył, a uśmiech cisnął się na twarz podczas czytania tej lektury. Gorąco polecam!


Kochani ! Wasze blogi postaram się odwiedzić jeszcze dzisiaj :)

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania "Czas na Jeżycjadę" u karriby